De eerste krokus roman

Slavin Mattie moet haar eigen baby achterlaten in de slavenverblijven om het dochtertje van de eigenaar van de plantage te voeden en te verzorgen. Mattie mist haar baby maar verzorgt het meisje liefdevol. Hun band wordt steeds sterker, rituelen ontwikkelen zich en ook groeit Lisbeths afkeer van de slavernij.
Prachtig is het hoe Laila Ibrahim de groeiende liefde tussen Mattie en Lisbeth beschrijft. Je blijft het verhaal lezen tot het ontroerende einde. Aanrader!

Een hartverscheurende roman over de diepgaande band tussen moeder en kind, of deze nu biologisch van oorsprong is of niet. De schrijfster heeft duidelijk veel voeling met het onderwerp, beschrijft empathisch en intens hoe sterk de liefde van een moeder voor haar kind is, en ook voor een kind dat niet van haarzelf is, maar die ze opvoedt.
Het speelt zich af tijdens de periode van de slavernij op een plantage in Virginia. Uiteraard komen dan ook de vele mishandelingen en misstappen van de blanken tegenover de zwarten aan bod. Hoe verknipt de blanken dachten over de zwarten, niet meer dan eigendommen die volgens hen anders dachten en voelden dan hun meesters. Telkens wanneer ik er een boek over lees, walg ik weer van hoe verschrikkelijk de mens kan zijn.
Er werd geen rekening gehouden met de behoeftes en emotionele wensen van de slaven, dat was wel het minst waar de blanke overheersers zich zorgen over maakten. Het is dan ook schrijnend wanneer Mattie haar eigen kind amper ziet omdat ze de min moet worden van het blanke baby’tje van haar meesters. Of hoe de jonge zwarte meisjes, kinderen nog, misbruikt werden door de jonge heren van de plantages, en dat door de blanken zomaar normaal gevonden werd. Je voelt je er niet goed bij worden.
Het verhaal speelt zich eigenlijk af op de grensperiode, wanneer meer en meer blanken anti-slavernij worden. Toch de intelligenten onder hen.
Lieflijk ook hoe Lisbeth meer van haar min Mattie houdt, haar meer als haar moeder ziet, dan van haar eigen moeder.
Het is het debuut van de schrijfster, en hoewel dat soms in haar eenvoudige manier van vertellen duidelijk is, schrijft ze al ontzettend vlot en meeslepend.
Een heerlijk tussendoor verhaal met een mooi, ontroerend einde.

Een diepgaand boek wat je raakt

levensecht verhaal over slavernij.

Geschreven bij De eerste krokus

Geen idee, ik moet het boek zelf nog lezen

Geschreven bij De eerste krokus

Zeerindrukwekkend boek.

Op 14 april 1837 wordt Elizabeth geboren op een rijke plantage in het zuiden van de Verenigde Staten. Elizabeth is het eerste kind van de eigenaars van de plantage. De plantage heeft een groot aantal veldslaven en een paar huisslaven. Huisslaaf worden is een voorrecht en eigenlijk moet Mattie dan ook heel blij zijn dat ze de nieuwe min wordt van Elizabeth. Maar Mattie is helemaal niet blij, het betekent dat ze haar lieve zoontje Samuel van drie maanden achter moet laten bij haar grootvader. Ze zal hem niet veel meer zien. Elizabeth of Lisbeth zoals ze liever genoemd wordt, hecht zich enorm aan Mattie. Ze houdt meer van Mattie dan van haar eigen moeder. Maar ook Mattie leert van Lisbeth houden, ze brengt het meisje alles bij wat ze weet en neemt het meisje regelmatig mee naar de hutten van de veldslaven. Als Lisbeth leert lezen en schrijven, leert ze het stiekem Samuel ook. Samuel op zijn beurt leert het de andere slavenkinderen. Dat heeft gevolgen, de slaven zijn dan in staat om verlofpassen te vervalsen. Samuel en zijn vader Emmanuel weten daardoor te ontsnappen. Mattie is ten einde raad, ze wordt verdacht en gefolterd om informatie over de vluchtelingen te geven. Maar Mattie weet van niks.
Later blijkt dat Mattie in het laatste samenzijn met Emmanuel zwanger is geworden. Dat betekent dat ze weer veldslaaf moet worden, een huisslaaf mag geen eigen kind hebben om voor te zorgen. Lisbeth zoekt Mattie regelmatig op in de slavenverblijven, ze ervaart daar meer warmte en liefde dan in haar eigen gezin. Maar dan verdwijnt ook Mattie met haar dochtertje. Lisbeth blijft vertwijfeld achter. Ze wordt door haar moeder voorbereid op een huwelijk met een planterszoon. Daar gaan jaren van voorbereidingen aan vooraf, uiteindelijk wordt ze ten huwelijk gevraagd door Edward, de meest begeerde vrijgezel uit de buurt. Dan doet Lisbeth een vreselijke ontdekking, iets over Edward waar ze het absoluut niet mee eens kan zijn. Haar moeder en haar vriendin doen er luchtig over, Lisbeth is verbijsterd. Zo ga je toch niet met mensen om, een slaaf is toch ook een mens? Ze neemt een drastisch besluit met verregaande gevolgen…

Mijn mening: De geschiedenis van de slavernij in de Verenigde Staten is al vele malen verteld maar toch raakte ik helemaal in de ban van dit verhaal. De eerste krokus die voor de moeder van Mattie gelijk stond aan het begin van de lente als alles beter wordt. Voor Lisbeth wordt dat werkelijkheid als zij ook op zoek gaat naar de eerste krokus, het zal haar wereld veranderen. Zelden pakt een boek me zo dat ik het in één dag uitlees, dat is Laila Ibrahim gelukt, ze heeft er een nieuwe fan bij. Vijf sterren!